Wat als baby begon als een reactie op wol groeide langzaam uit tot een overgevoeligheid voor gras en pollen, wat tegen mijn twaalfde leidde tot de diagnose van astma en een allergie voor nagenoeg alles. Een van de eerste veranderingen die hieruit volgde, was dat ik niet meer mocht paardrijden. Ik volgde les en ging naar tornooien, maar het liefst galoppeerde ik met losse teugen op de weiden achter ons huis. En plots was het gedaan. Lady, mijn pony, maakte me ziek, ik mocht niet meer bij haar in de beurt komen. Nog even heeft ze bij ons op de wei gestaan, maar op een dag was ze weg. Dit was het begin van een hele reeks maatregelen voor mijn gezondheid. Het kwam erop neer dat ik niet of zo weinig mogelijk in de buurt mocht komen van alles waar ik allergisch voor was. Elke boom, elke struik, heel veel voedingsmiddelen, alle dieren, stof van allerlei aard, …. Het gevolg was dat ik sliep in een kamer met alleen een bed, geen tapijtjes op de vloer, niets aan de muur, plastieken gordijnen. Een hele boel dingen kon ik niet meer eten. Ik hoefde de klusjes op school niet te doen want ik was allergisch voor krijt, ik kon niet mee gaan zwemmen want ik was allergisch voor chloor, ik kon niet mee naar de zoo want ik was allergisch voor dieren, ik moest in de lente zoveel mogelijk binnenblijven want ik was allergisch voor pollen en alles wat in bloei staat. Na een tijdje ging ik ook zoveel mogelijk fysieke inspanningen uit de weg omdat ik al heel vlug moest afhaken en al piepend en hijgend aan de kant moest gaan zitten. Alles werd afgewogen tegen de mogelijkheid van een allergische reactie.
‘Er bestaat een mogelijkheid dat de astma verdwijnt tijdens de puberteit’. ‘De mogelijkheid bestaat dat de astma zal verdwijnen op latere leeftijd, ….’. Ik leefde met deze deadlines, maar geen enkele leeftijd bracht enig soelaas, zelfs geen verbetering. Mijn beste vriend was mijn astmamedicatie, voornamelijk Ventolin. Ik had de hoop opgeheven dat ik ooit verlost zou zijn van astma en had een modus vivendi gevonden waarin ik probeerde ‘normaal’ te functioneren in de maatschappij: zo veel mogelijk allergenen vermijden en als dat niet kon, zou Ventolin mij wel bijstaan.
In juni 2016 volg in een eendaagse workshop rond gezondheid en ademhaling. In de literatuurlijst van de workshop bevond zich het boek ‘Leef gezond, adem rustig’ van Masha Anthonissen-Kotousova. Op pagina 9 staat te lezen dat …. “astma en allergie wordt door een chronische vorm van bovenmatige longventilatie veroorzaakt. Hij (Dr. Butyeko) beweert dat veel mensen in onze tijd te diep ademhalen; als de ademhaling tot de norm wordt verminderd, verdwijnen deze ziekten.” Dit had ik nog nooit gehoord. Ik wou er absoluut meer van weten. Later dat jaar schrijf ik me in voor een lessenreeks bij Helga Willems en in ongeveer 6 maanden nam mijn medicijngebruik heel duidelijk af. Wat was er aan de hand? Ik bleef de oefeningen doen en mijn ademhaling, maar ook mijn volledige fysieke en mentale conditie gaan zichtbaar en voelbaar vooruit. Ook al spreken de resultaten voor zich, het overgebleven scepticisme leidt me naar Nederland, naar de opleiding tot Buteyko-therapeut, niet om deze methode professioneel te gaan gebruiken maar uitsluitend met het oog om zo veel mogelijk te weten te komen over deze methode. Geen enkele methode of techniek had zich op een zo overtuigende manier aan mij bewezen dan de Buteyko-methode.Ik val van de ene verbazing in de andere. Mijn toestand verbetert meer en meer en op dit ogenblik ben ik meer dan een jaar medicijnvrij. De conditie van mijn longen is nog voor verbetering vatbaar, maar ik ben een volledig ander mens. Langzaam rijpt in mij de wens om anderen in contact te brengen met deze manier van ademhalen. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen ermee gebaat zouden zijn. Het is zeker de moeite waard om het te proberen. Het is een eenvoudige methode die in essentie uitsluitend vereist dat je gemotiveerd bent om je gezondheid te verbeteren.
‘Er bestaat een mogelijkheid dat de astma verdwijnt tijdens de puberteit’. ‘De mogelijkheid bestaat dat de astma zal verdwijnen op latere leeftijd, ….’. Ik leefde met deze deadlines, maar geen enkele leeftijd bracht enig soelaas, zelfs geen verbetering. Mijn beste vriend was mijn astmamedicatie, voornamelijk Ventolin. Ik had de hoop opgeheven dat ik ooit verlost zou zijn van astma en had een modus vivendi gevonden waarin ik probeerde ‘normaal’ te functioneren in de maatschappij: zo veel mogelijk allergenen vermijden en als dat niet kon, zou Ventolin mij wel bijstaan.
In juni 2016 volg in een eendaagse workshop rond gezondheid en ademhaling. In de literatuurlijst van de workshop bevond zich het boek ‘Leef gezond, adem rustig’ van Masha Anthonissen-Kotousova. Op pagina 9 staat te lezen dat …. “astma en allergie wordt door een chronische vorm van bovenmatige longventilatie veroorzaakt. Hij (Dr. Butyeko) beweert dat veel mensen in onze tijd te diep ademhalen; als de ademhaling tot de norm wordt verminderd, verdwijnen deze ziekten.” Dit had ik nog nooit gehoord. Ik wou er absoluut meer van weten. Later dat jaar schrijf ik me in voor een lessenreeks bij Helga Willems en in ongeveer 6 maanden nam mijn medicijngebruik heel duidelijk af. Wat was er aan de hand? Ik bleef de oefeningen doen en mijn ademhaling, maar ook mijn volledige fysieke en mentale conditie gaan zichtbaar en voelbaar vooruit. Ook al spreken de resultaten voor zich, het overgebleven scepticisme leidt me naar Nederland, naar de opleiding tot Buteyko-therapeut, niet om deze methode professioneel te gaan gebruiken maar uitsluitend met het oog om zo veel mogelijk te weten te komen over deze methode. Geen enkele methode of techniek had zich op een zo overtuigende manier aan mij bewezen dan de Buteyko-methode.Ik val van de ene verbazing in de andere. Mijn toestand verbetert meer en meer en op dit ogenblik ben ik meer dan een jaar medicijnvrij. De conditie van mijn longen is nog voor verbetering vatbaar, maar ik ben een volledig ander mens. Langzaam rijpt in mij de wens om anderen in contact te brengen met deze manier van ademhalen. Ik ben ervan overtuigd dat heel veel mensen ermee gebaat zouden zijn. Het is zeker de moeite waard om het te proberen. Het is een eenvoudige methode die in essentie uitsluitend vereist dat je gemotiveerd bent om je gezondheid te verbeteren.
